Επιδιώκεται η ενασχόληση με συγκεκριμένα πρακτικά νομικά ζητήματα ώστε μέσα από την παρουσίαση, ανάλυση και «αποκωδικοποίηση» των κρίσιμων ερωτημάτων που συνδέονται με τα συγκεκριμένα πρακτικά νομικά ζητήματα, οι φοιτητές να έχουν αποκτήσει την κατάλληλη μέθοδο προσέγγισής τους. Η μέθοδος που ακολουθείται είναι η εξής: α) παρουσίαση του πραγματικού του προβλήματος, β) παρουσίαση της εφαρμοζόμενης σε αυτό νομοθεσίας, γ) ερμηνεία της νομοθεσίας και δ) προσδιορισμός της ορθής απάντησης.

Η επιτυχής ολοκλήρωση του μαθήματος προϋποθέτει ότι οι φοιτητές έχουν αποκτήσει:

α)  μια σαφή, σφαιρική αλλά και πρακτική αντίληψη για το ρόλο που το δίκαιο επιτελεί στα ζητήματα της διαχείρισης του χώρου και της προστασίας του περιβάλλοντος.

β) την ικανότητα προσέγγισης και ερμηνείας της χωροταξικής, πολεοδομικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας και κατ’ επέκταση την ικανότητα  επίλυσης συγκεκριμένων πρακτικών νομικών ζητημάτων, που συνδέονται με την εφαρμογή της.

1. Γένεση, θεωρητικές βάσεις και αρχές του δικαίου της πολεοδομίας, χωροταξίας και περιβάλλοντος.
2. Νομοθετική πολιτική πολεοδομίας, χωροταξίας και περιβάλλοντος (θέσπιση και εφαρμογή σχετικών διατάξεων και κανόνων).
3. Μορφές δικαστικοποίησης θεμάτων πολεοδομικού, χωροταξικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού.
4. Η θεμελίωση των νομικών κρίσεων και τα βασικά χαρακτηριστικά της στην περίπτωση των πολεοδομικών, περιβαλλοντικών και χωροταξικών (χωρικών) ζητημάτων.
5. Αρχές και κατευθύνσεις Κωδικοποίησης της πολεοδομικής, χωροταξικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
6. Νομική ανάλυση του Γενικού, των Ειδικών / Εθνικών και Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
7. Νομική ανάλυση των Ρυθμιστικών, Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων, Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π., Πολεοδομικών Μελετών και Πράξεων Εφαρμογής.
8. Νομικά εργαλεία επεμβατικού χαρακτήρα και υλοποίηση του πολεοδομικού σχεδιασμού (Ο θεσμός της εισφοράς σε γη, η ρυμοτομική απαλλοτρίωση, το δικαίωμα προτίμησης, η ενεργός πολεοδομία, ο αστικός αναδασμός, οι αναπλάσεις / αναμορφώσεις)
9. Αδειοδοτήσεις και πολεοδομικός σχεδιασμός (έγκριση δόμησης, άδεια δόμησης κ.λπ.).
10. Η σημασία της πρόσφατης μεταρρύθμισης της χωροταξικής και πολεοδομικής νομοθεσίας (ν. 4447/2016).
11. Περιβαλλοντική εκτίμηση και περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων.
12. Στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση σχεδίων και προγραμμάτων.
13. Οι έννοιες της αειφόρου ανάπτυξης (της αειφορίας), του σχεδιασμού, της συνοχής (οικονομικής, κοινωνικής και χωρικής) από τη σκοπιά του δικαίου (Συντάγματος, Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
14. Το δίκαιο προστασίας και διαχείρισης της φύσης (προστατευόμενες περιοχές, δάση – δασικές εκτάσεις, θάλασσα, βιοποικιλότητα κ.λπ.).
15. Στάθμιση συνταγματικά προστατευόμενων δικαιωμάτων (προστασία του περιβάλλοντος, πολεοδομικός σχεδιασμός, ιδιοκτησία, οικονομική ελευθερία κ.λπ.)
16. Ευρωπαϊκό και εθνικό νομικό πλαίσιο διαχείρισης των απορριμμάτων.
17. Το δίκαιο των φυσικών πόρων (διαχείριση των υδάτων [Οδηγίας 2000/60 για τα νερά], ανανεώσιμες πηγές ενέργειας).
18. Συγκριτικές αναφορές σε αλλοδαπά δίκαια.

Το μάθημα αξιολογείται μέσω εργαστηριακής άσκησης σε ποσοστό 100%.

• Χαϊνταρλής Μ.(2017) Τα Νομικά Χωρικά Εργαλεία Στρατηγικού Χαρακτήρα, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη.
• Μαριά Ε. – Α. (2009), Η νομική προστασία του τοπίου στο διεθνές, κοινοτικό και εθνικό δίκαιο, Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα
• Jacquot H. – F. Prier F. (2015), Droit de l’urbanisme, Editions Dalloz
• Moore V. – Purdue M. – Bowes A. (2015), A practical approach to planning law, Publisher, Oxford University Press.